Geçende bir arkadaşım hatırlattı: Erdoğan Nixon’ı, en azından Oliver Stone’un anlattığı Nixon’ı andırıyor. Kendisinden önce gelenler, genellikle, makbul okullarda okumuş, doğru dürüst işler becermiş gibi görünen, makbul, kravatlı, Cumhuriyet çocukları idi. Buna mukabil Erdoğan —tıpkı Nixon gibi— en azından İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı koltuğuna oturana kadar, dişe dokunur bir performans sergilememişti. Sistemin makbul çocuklarına da